Utspraak op Platt: /ʏmslɔːn/
Verb
Sülven: üm·slahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Slah man dat Blatt üm un lees dor wieder.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Siene Truur is ümslahn in Brass.

Verbformen:

Infinitiv:
üm­slahn
PPP:
üm­slahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik slah üm
du sleihst üm
he/se/dat sleiht üm
wi slaht üm
ji slaht üm
se slaht üm
Vergangen Tiet:
ik slöög üm
du slöögst üm
he/se/dat slöög üm
wi slö­gen üm
ji slö­gen üm
se slö­gen üm
Perfekt:
ik bün üm­slahn
du büst üm­slahn
he/se/dat is üm­slahn
wi sünd üm­slahn
ji sünd üm­slahn
se sünd üm­slahn
Kunjunktiv:
ik slöög üm
du slöögst üm
he/se/dat slöög üm
wi slö­gen üm
ji slö­gen üm
se slö­gen üm
Imperativ:
slah üm!
slaht üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + slahn