Utspraak op Platt: /vɛçsvɛm̩/
Verb
Sülven: weg·swem·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
As ik to dicht an em rankeem, is de Seehund gau wegswemmt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­swem­men
PPP:
weg­swemm­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik swemm weg
du swemm­st weg
he/se/dat swemm­t weg
wi swemm­t weg
ji swemm­t weg
se swemm­t weg
Vergangen Tiet:
ik swumm weg
du swumm­st weg
he/se/dat swumm weg
wi swum­men weg
ji swum­men weg
se swum­men weg
Perfekt:
ik bün weg­swemm­t
du büst weg­swemm­t
he/se/dat is weg­swemm­t
wi sünd weg­swemm­t
ji sünd weg­swemm­t
se sünd weg­swemm­t
Kunjunktiv:
ik swumm weg
du swumm­st weg
he/se/dat swumm weg
wi swum­men weg
ji swum­men weg
se swum­men weg
Imperativ:
swemm weg!
swemm­t weg!
Infinitiv:
weg­swem­men
PPP:
weg­swum­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik swemm weg
du swemm­st weg
he/se/dat swemm­t weg
wi swemm­t weg
ji swemm­t weg
se swemm­t weg
Vergangen Tiet:
ik swumm weg
du swumm­st weg
he/se/dat swumm weg
wi swum­men weg
ji swum­men weg
se swum­men weg
Perfekt:
ik bün weg­swum­men
du büst weg­swum­men
he/se/dat is weg­swum­men
wi sünd weg­swum­men
ji sünd weg­swum­men
se sünd weg­swum­men
Kunjunktiv:
ik swumm weg
du swumm­st weg
he/se/dat swumm weg
wi swum­men weg
ji swum­men weg
se swum­men weg
Imperativ:
swemm weg!
swemm­t weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + swemmen