Utspraak op Platt: /lʏtkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: lütt·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Den Karton muttst du lüttkriegen, ehrdat he in’t Ooltpopeer kann.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
lütt­krie­gen
PPP:
lütt­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg lütt
du krigg­st lütt
he/se/dat krigg­t lütt
wi kriegt lütt
ji kriegt lütt
se kriegt lütt
Vergangen Tiet:
ik kreeg lütt
du kreegst lütt
he/se/dat kreeg lütt
wi kre­gen lütt
ji kre­gen lütt
se kre­gen lütt
Perfekt:
ik heff lütt­kre­gen
du hest lütt­kre­gen
he/se/dat hett lütt­kre­gen
wi hebbt lütt­kre­gen
ji hebbt lütt­kre­gen
se hebbt lütt­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg lütt
du kreegst lütt
he/se/dat kreeg lütt
wi kre­gen lütt
ji kre­gen lütt
se kre­gen lütt
Imperativ:
krieg lütt!
kriegt lütt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: lütt + kriegen