Utspraak op Platt: /ɔːpm̩kɔːm̩/
Verb
Sülven: a·pen·ka·men
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
a­pen­ka­men
PPP:
a­pen­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam apen
du kumm­st apen
he/se/dat kumm­t apen
wi kaamt apen
ji kaamt apen
se kaamt apen
Vergangen Tiet:
ik keem apen
du keemst apen
he/se/dat keem apen
wi ke­men apen
ji ke­men apen
se ke­men apen
Perfekt:
ik bün a­pen­ka­men
du büst a­pen­ka­men
he/se/dat is a­pen­ka­men
wi sünd a­pen­ka­men
ji sünd a­pen­ka­men
se sünd a­pen­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem apen
du keemst apen
he/se/dat keem apen
wi ke­men apen
ji ke­men apen
se ke­men apen
Imperativ:
kaam apen!
kaamt apen!
Infinitiv:
a­pen­ka­men
PPP:
a­pen­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm apen
du kumm­st apen
he/se/dat kumm­t apen
wi kaamt apen
ji kaamt apen
se kaamt apen
Vergangen Tiet:
ik keem apen
du keemst apen
he/se/dat keem apen
wi ke­men apen
ji ke­men apen
se ke­men apen
Perfekt:
ik bün a­pen­ka­men
du büst a­pen­ka­men
he/se/dat is a­pen­ka­men
wi sünd a­pen­ka­men
ji sünd a­pen­ka­men
se sünd a­pen­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem apen
du keemst apen
he/se/dat keem apen
wi ke­men apen
ji ke­men apen
se ke­men apen
Imperativ:
kumm apen!
kaamt apen!
Infinitiv:
a­pen­ka­men
PPP:
a­pen­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam apen
du kümm­st apen
he/se/dat kümm­t apen
wi kaamt apen
ji kaamt apen
se kaamt apen
Vergangen Tiet:
ik keem apen
du keemst apen
he/se/dat keem apen
wi ke­men apen
ji ke­men apen
se ke­men apen
Perfekt:
ik bün a­pen­ka­men
du büst a­pen­ka­men
he/se/dat is a­pen­ka­men
wi sünd a­pen­ka­men
ji sünd a­pen­ka­men
se sünd a­pen­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem apen
du keemst apen
he/se/dat keem apen
wi ke­men apen
ji ke­men apen
se ke­men apen
Imperativ:
kaam apen!
kaamt apen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: apen + kamen