Utspraak op Platt: /ɔːpm̩spaɾən/
Verb
Sülven: a·pen·spar·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Se hett Ogen un Mund wiet apensparrt.

Verbformen:

Infinitiv:
a­pen­spar­ren
PPP:
a­pen­sparrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sparr apen
du sparrst apen
he/se/dat sparrt apen
wi sparrt apen
ji sparrt apen
se sparrt apen
Vergangen Tiet:
ik sparr apen
du sparrst apen
he/se/dat sparr apen
wi spar­ren apen
ji spar­ren apen
se spar­ren apen
Perfekt:
ik heff a­pen­sparrt
du hest a­pen­sparrt
he/se/dat hett a­pen­sparrt
wi hebbt a­pen­sparrt
ji hebbt a­pen­sparrt
se hebbt a­pen­sparrt
Kunjunktiv:
ik sparr apen
du sparrst apen
he/se/dat sparr apen
wi spar­ren apen
ji spar­ren apen
se spar­ren apen
Imperativ:
sparr apen!
sparrt apen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: apen + sparren