Utspraak op Platt: /ɾʏmflʊdɐn/
Verb
Sülven: rüm·flud·dern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Motten sünd üm de Latern rümfluddert.

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­flud­dern
PPP:
rüm­flud­dert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik flud­der rüm
du flud­derst rüm
he/se/dat flud­dert rüm
wi flud­dert rüm
ji flud­dert rüm
se flud­dert rüm
Vergangen Tiet:
ik flud­der rüm
du flud­derst rüm
he/se/dat flud­der rüm
wi flud­dern rüm
ji flud­dern rüm
se flud­dern rüm
Perfekt:
ik bün rüm­flud­dert
du büst rüm­flud­dert
he/se/dat is rüm­flud­dert
wi sünd rüm­flud­dert
ji sünd rüm­flud­dert
se sünd rüm­flud­dert
Kunjunktiv:
ik flud­der rüm
du flud­derst rüm
he/se/dat flud­der rüm
wi flud­dern rüm
ji flud­dern rüm
se flud­dern rüm
Imperativ:
flud­der rüm!
flud­dert rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + fluddern