Utspraak op Platt: /vɪltbɾɔːdn̩/
Substantiv
Sülven: Wild·bra·den
Plural: Wild­bra­dens m de Wild­bra­den
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
To Wiehnachten eet wi dit Johr Wildbraden.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Wild + Braden