Utspraak op Platt: /ɔː͡ɐsɡɛbɾɛɪ̯kn̩/
Substantiv
Sülven: Oors·ge·bre·ken
Plural: Oors­ge­bre­ken n dat Oors­ge­bre­ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik bün noch keen 60, aver de eersten Oorsgebreken sünd al dor.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Oors + ge- + breken