Utspraak op Platt: /fəɾɾœtn̩/
Verb
Sülven: ver·röt·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
rot
Bispelen:
Dat Holt is ganz verrött un mulsch.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­röt­ten
PPP:
ver­rött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­rött
du ver­rött­st
he/se/dat ver­rött
wi ver­rött
ji ver­rött
se ver­rött
Vergangen Tiet:
ik ver­rött
du ver­rött­st
he/se/dat ver­rött
wi ver­röt­ten
ji ver­röt­ten
se ver­röt­ten
Perfekt:
ik bün ver­rött
du büst ver­rött
he/se/dat is ver­rött
wi sünd ver­rött
ji sünd ver­rött
se sünd ver­rött
Kunjunktiv:
ik ver­rött
du ver­rött­st
he/se/dat ver­rött
wi ver­röt­ten
ji ver­röt­ten
se ver­röt­ten
Imperativ:
ver­rött!
ver­rött!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + rötten