Utspraak op Platt: /ɾʏmklyːtɐn/
Verb
Sülven: rüm·klü·tern
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He klütert al den ganzen Dag an’n Trecker rüm.

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­klü­tern
PPP:
rüm­klü­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klü­ter rüm
du klü­terst rüm
he/se/dat klü­tert rüm
wi klü­tert rüm
ji klü­tert rüm
se klü­tert rüm
Vergangen Tiet:
ik klü­ter rüm
du klü­terst rüm
he/se/dat klü­ter rüm
wi klü­tern rüm
ji klü­tern rüm
se klü­tern rüm
Perfekt:
ik heff rüm­klü­tert
du hest rüm­klü­tert
he/se/dat hett rüm­klü­tert
wi hebbt rüm­klü­tert
ji hebbt rüm­klü­tert
se hebbt rüm­klü­tert
Kunjunktiv:
ik klü­ter rüm
du klü­terst rüm
he/se/dat klü­ter rüm
wi klü­tern rüm
ji klü­tern rüm
se klü­tern rüm
Imperativ:
klü­ter rüm!
klü­tert rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + klütern