Utspraak op Platt: /ɾɪnsnakn̩/
Verb
Sülven: rin·sna·cken
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
Du muttst in dat Mikrofon rinsnacken, anners höört di nüms!

Verbformen:

Infinitiv:
rin­sna­cken
PPP:
rin­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack rin
du sna­ckst rin
he/se/dat sna­ckt rin
wi sna­ckt rin
ji sna­ckt rin
se sna­ckt rin
Vergangen Tiet:
ik snack rin
du sna­ckst rin
he/se/dat snack rin
wi sna­cken rin
ji sna­cken rin
se sna­cken rin
Perfekt:
ik heff rin­sna­ckt
du hest rin­sna­ckt
he/se/dat hett rin­sna­ckt
wi hebbt rin­sna­ckt
ji hebbt rin­sna­ckt
se hebbt rin­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack rin
du sna­ckst rin
he/se/dat snack rin
wi sna­cken rin
ji sna­cken rin
se sna­cken rin
Imperativ:
snack rin!
sna­ckt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + snacken