Utspraak op Platt: /vʊnɐkɪnt/
Substantiv
Sülven: Wun·ner·kind
Plural: Wun­ner­kin­ner n dat Wun­ner­kind
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
De Öllern löövt all, dat se en Wunnerkind hebbt.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Wunner + Kind