Utspraak op Platt: /vɛçlaxn̩/
Verb
Sülven: weg·la·chen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
dör Lachen wiesen, dat man wat ignoreren will
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
weg­la­chen
PPP:
weg­lach­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik la­ch weg
du lach­st weg
he/se/dat lach­t weg
wi lach­t weg
ji lach­t weg
se lach­t weg
Vergangen Tiet:
ik la­ch weg
du lach­st weg
he/se/dat la­ch weg
wi la­chen weg
ji la­chen weg
se la­chen weg
Perfekt:
ik heff weg­lach­t
du hest weg­lach­t
he/se/dat hett weg­lach­t
wi hebbt weg­lach­t
ji hebbt weg­lach­t
se hebbt weg­lach­t
Kunjunktiv:
ik la­ch weg
du lach­st weg
he/se/dat la­ch weg
wi la­chen weg
ji la­chen weg
se la­chen weg
Imperativ:
la­ch weg!
lach­t weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + lachen