Utspraak op Platt: /huːpm̩/
Substantiv
Sülven: Hu·pen
Plural: Hu­pens m de Hu­pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
a lot
Bispelen:
Wi hebbt dor en Hupen Arbeit mit.

Etymologie:

Woort afleidt von: Huup
Identische Wöör ››› hupen ❔︎ hüpen ❔︎