Utspraak op Platt: /vakəln/
Verb
Sülven: wa·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
hen un her wanken
düütsch:
wackeln
nedderlandsch:
waggelen
engelsch:
shake
wiggle

Verbformen:

Infinitiv:
wa­ckeln
PPP:
wa­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wa­ckel
du wa­ckelst
he/se/dat wa­ckelt
wi wa­ckelt
ji wa­ckelt
se wa­ckelt
Vergangen Tiet:
ik wa­ckel
du wa­ckelst
he/se/dat wa­ckel
wi wa­ckeln
ji wa­ckeln
se wa­ckeln
Perfekt:
ik heff wa­ckelt
du hest wa­ckelt
he/se/dat hett wa­ckelt
wi hebbt wa­ckelt
ji hebbt wa­ckelt
se hebbt wa­ckelt
Kunjunktiv:
ik wa­ckel
du wa­ckelst
he/se/dat wa­ckel
wi wa­ckeln
ji wa­ckeln
se wa­ckeln
Imperativ:
wa­ckel!
wa­ckelt!

Tohoopsett Wöör:

Wackelee wackelig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.