Utspraak op Platt: /svabəln/
Verb
Sülven: swab·beln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
afrieven un poleren
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
swab­beln
PPP:
swab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik swab­bel
du swab­belst
he/se/dat swab­belt
wi swab­belt
ji swab­belt
se swab­belt
Vergangen Tiet:
ik swab­bel
du swab­belst
he/se/dat swab­bel
wi swab­beln
ji swab­beln
se swab­beln
Perfekt:
ik heff swab­belt
du hest swab­belt
he/se/dat hett swab­belt
wi hebbt swab­belt
ji hebbt swab­belt
se hebbt swab­belt
Kunjunktiv:
ik swab­bel
du swab­belst
he/se/dat swab­bel
wi swab­beln
ji swab­beln
se swab­beln
Imperativ:
swab­bel!
swab­belt!