Utspraak op Platt: /stɾɛːkn̩/
Verb
Sülven: stre·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Bueree
plattdüütsch:
siet plögen
düütsch:
schälen
flach pflügen
engelsch:
skim
with the skimmer plow
Bispelen:
Wi hebbt in’n Harvst dat Stoppelfeld streekt.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Fifo, CC BY-SA 3.0 de

Verbformen:

Infinitiv:
stre­ken
PPP:
streekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik streek
du streekst
he/se/dat streekt
wi streekt
ji streekt
se streekt
Vergangen Tiet:
ik streek
du streekst
he/se/dat streek
wi stre­ken
ji stre­ken
se stre­ken
Perfekt:
ik heff streekt
du hest streekt
he/se/dat hett streekt
wi hebbt streekt
ji hebbt streekt
se hebbt streekt
Kunjunktiv:
ik streek
du streekst
he/se/dat streek
wi stre­ken
ji stre­ken
se stre­ken
Imperativ:
streek!
streekt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Streek
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.