Substantiv
Sülven: Sna·cker
Plural: Sna­ckers m de Sna­cker
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He is en Snacker un snackt veel, wenn de Dag lang is.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: snacken + -er