Substantiv
Sülven: Höp·per
Plural: Höp­pers m de Höp­per
[1]
Opbowoortschatt
Oort in de Biologie
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kiek, dor sitt en Höpper in’t Gras!

Etymologie:

Woort afleidt von: -er