Utspraak op Platt: /ɡlatsnakn̩/
Verb
Sülven: glatt·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Glattsnacken kann he, aver dor stickt denn nich veel achter.

Verbformen:

Infinitiv:
glatt­sna­cken
PPP:
glatt­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack glatt
du sna­ckst glatt
he/se/dat sna­ckt glatt
wi sna­ckt glatt
ji sna­ckt glatt
se sna­ckt glatt
Vergangen Tiet:
ik snack glatt
du sna­ckst glatt
he/se/dat snack glatt
wi sna­cken glatt
ji sna­cken glatt
se sna­cken glatt
Perfekt:
ik heff glatt­sna­ckt
du hest glatt­sna­ckt
he/se/dat hett glatt­sna­ckt
wi hebbt glatt­sna­ckt
ji hebbt glatt­sna­ckt
se hebbt glatt­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack glatt
du sna­ckst glatt
he/se/dat snack glatt
wi sna­cken glatt
ji sna­cken glatt
se sna­cken glatt
Imperativ:
snack glatt!
sna­ckt glatt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: glatt + snacken