Utspraak op Platt: /viːtlœftɪç/
Adjektiv
Sülven: wiet·löf·tig
wietlöftiger wietlöftigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat weer en teemlich wietlöftigen Saal.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi sünd wietlöftig verwandt.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wiet + -ig