Utspraak op Platt: /klʊntəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: klun·te·rig
klunteriger klunterigst
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Ik weer so klunterig, dat ik den Teller von’n Disch reten heff.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kluntern + -ig