Utspraak op Platt: /føː͡ɐzɪŋn̩/
Verb
Sülven: vör·sin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Ik sing vör un du singst na!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­sin­gen
PPP:
vör­sun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sin­g vör
du sin­gst vör
he/se/dat sin­gt vör
wi sin­gt vör
ji sin­gt vör
se sin­gt vör
Vergangen Tiet:
ik sün­g vör
du sün­gst vör
he/se/dat sün­g vör
wi sün­gen vör
ji sün­gen vör
se sün­gen vör
Perfekt:
ik heff vör­sun­gen
du hest vör­sun­gen
he/se/dat hett vör­sun­gen
wi hebbt vör­sun­gen
ji hebbt vör­sun­gen
se hebbt vör­sun­gen
Kunjunktiv:
ik sün­g vör
du sün­gst vör
he/se/dat sün­g vör
wi sün­gen vör
ji sün­gen vör
se sün­gen vör
Imperativ:
sin­g vör!
sin­gt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + singen