Utspraak op Platt: /bɾøːy̯kn̩/
Verb
Sülven: brö·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
brö­ken
PPP:
bröökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bröök
du bröökst
he/se/dat bröökt
wi bröökt
ji bröökt
se bröökt
Vergangen Tiet:
ik bröök
du bröökst
he/se/dat bröök
wi brö­ken
ji brö­ken
se brö­ken
Perfekt:
ik heff bröökt
du hest bröökt
he/se/dat hett bröökt
wi hebbt bröökt
ji hebbt bröökt
se hebbt bröökt
Kunjunktiv:
ik bröök
du bröökst
he/se/dat bröök
wi brö­ken
ji brö­ken
se brö­ken
Imperativ:
bröök!
bröökt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Bröök