Utspraak op Platt: /fəɾslʊdɐn/
Verb
Sülven: ver·slud·dern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
dör Unachtsamkeit verleren
düütsch:
Bispelen:
He lett de Buree versluddern.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­slud­dern
PPP:
ver­slud­dert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­slud­der
du ver­slud­derst
he/se/dat ver­slud­dert
wi ver­slud­dert
ji ver­slud­dert
se ver­slud­dert
Vergangen Tiet:
ik ver­slud­der
du ver­slud­derst
he/se/dat ver­slud­der
wi ver­slud­dern
ji ver­slud­dern
se ver­slud­dern
Perfekt:
ik heff ver­slud­dert
du hest ver­slud­dert
he/se/dat hett ver­slud­dert
wi hebbt ver­slud­dert
ji hebbt ver­slud­dert
se hebbt ver­slud­dert
Kunjunktiv:
ik ver­slud­der
du ver­slud­derst
he/se/dat ver­slud­der
wi ver­slud­dern
ji ver­slud­dern
se ver­slud­dern
Imperativ:
ver­slud­der!
ver­slud­dert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + sluddern