Utspraak op Platt: /vɔː͡ɐʃaʊ̯ən/
Verb
Sülven: wohr·schau·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
över en Gefohr bescheed geven
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Wederdeenst wohrschaut, dat dat en Storm geven schall.

Verbformen:

Infinitiv:
wohr­schau­en
PPP:
wohr­schaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wohr­schau
du wohr­schaust
he/se/dat wohr­schaut
wi wohr­schaut
ji wohr­schaut
se wohr­schaut
Vergangen Tiet:
ik wohr­schau
du wohr­schaust
he/se/dat wohr­schau
wi wohr­schaun
ji wohr­schaun
se wohr­schaun
Perfekt:
ik heff wohr­schaut
du hest wohr­schaut
he/se/dat hett wohr­schaut
wi hebbt wohr­schaut
ji hebbt wohr­schaut
se hebbt wohr­schaut
Kunjunktiv:
ik wohr­schau
du wohr­schaust
he/se/dat wohr­schau
wi wohr­schaun
ji wohr­schaun
se wohr­schaun
Imperativ:
wohr­schau!
wohr­schaut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wohr + schauen