Utspraak op Platt: /dɪnɡəlɪç/
Adjektiv
Sülven: din·ge·lig
dingeliger dingeligst
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Mi is en beten dingelig tomoot.

Etymologie:

Woort afleidt von: -ig