Utspraak op Platt: /spɔːkɪç/
Adjektiv
Sülven: spa·kig
spakiger spakigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Holt is ganz spakig worrn.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: spaken + -ig