Utspraak op Platt: /bɾuːzɪç/
Adjektiv
Sülven: bru·sig
brusiger brusigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett en ganz brusigen Kopp.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
störmsch (Wedder), opwöhlt (de See)
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
De Wind weiht vondaag so brusig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: brusen + -ig