Utspraak op Platt: /fəɾbɾɛɪ̯kɐ/
Substantiv
Sülven: Ver·bre·ker
Plural: Ver­bre­kers m de Ver­bre­ker
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Verbrekers mööt in’t Kaschott!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: verbreken + -er