Utspraak op Platt: /ɾɔu̯kn̩/
Verb
Sülven: ro·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Toback inhaleren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik rook jeden Dag 20 Zigaretten.

Verbformen:

Infinitiv:
ro­ken
PPP:
rookt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rook
du rookst
he/se/dat rookt
wi rookt
ji rookt
se rookt
Vergangen Tiet:
ik rook
du rookst
he/se/dat rook
wi ro­ken
ji ro­ken
se ro­ken
Perfekt:
ik heff rookt
du hest rookt
he/se/dat hett rookt
wi hebbt rookt
ji hebbt rookt
se hebbt rookt
Kunjunktiv:
ik rook
du rookst
he/se/dat rook
wi ro­ken
ji ro­ken
se ro­ken
Imperativ:
rook!
rookt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Rook
Identische Wöör ››› röken ❔︎