Utspraak op Platt: /fəɾtɾɔu̯ən/
Verb
Sülven: ver·tro·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik kann em nich vertroen. He hett mi al maal anlagen.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­tro­en
PPP:
ver­troot
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­tro
du ver­troost
he/se/dat ver­troot
wi ver­troot
ji ver­troot
se ver­troot
Vergangen Tiet:
ik ver­tro
du ver­troost
he/se/dat ver­tro
wi ver­troon
ji ver­troon
se ver­troon
Perfekt:
ik heff ver­troot
du hest ver­troot
he/se/dat hett ver­troot
wi hebbt ver­troot
ji hebbt ver­troot
se hebbt ver­troot
Kunjunktiv:
ik ver­tro
du ver­troost
he/se/dat ver­tro
wi ver­troon
ji ver­troon
se ver­troon
Imperativ:
ver­tro!
ver­troot!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + troen