Utspraak op Platt: /jɪfəln/
Verb
Sülven: jif·feln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
bellen
vör allen von lütte Hunn
düütsch:
bellen
kläffen
nedderlandsch:
keffen
bassen
engelsch:
yap
yelp
Bispelen:
De Hund jiffelt al de ganze Tiet!

Verbformen:

Infinitiv:
jif­feln
PPP:
jif­felt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jif­fel
du jif­felst
he/se/dat jif­felt
wi jif­felt
ji jif­felt
se jif­felt
Vergangen Tiet:
ik jif­fel
du jif­felst
he/se/dat jif­fel
wi jif­feln
ji jif­feln
se jif­feln
Perfekt:
ik heff jif­felt
du hest jif­felt
he/se/dat hett jif­felt
wi hebbt jif­felt
ji hebbt jif­felt
se hebbt jif­felt
Kunjunktiv:
ik jif­fel
du jif­felst
he/se/dat jif­fel
wi jif­feln
ji jif­feln
se jif­feln
Imperativ:
jif­fel!
jif­felt!

Tohoopsett Wöör:

Jiffel jiffelig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.