Utspraak op Platt: /anspɪt͡sn̩/
Verb
Sülven: an·spit·zen
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Bleesticken mutt anspitzt warrn.

Verbformen:

Infinitiv:
an­spit­zen
PPP:
an­spitzt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spitz an
du spitzt an
he/se/dat spitzt an
wi spitzt an
ji spitzt an
se spitzt an
Vergangen Tiet:
ik spitz an
du spitzt an
he/se/dat spitz an
wi spit­zen an
ji spit­zen an
se spit­zen an
Perfekt:
ik heff an­spitzt
du hest an­spitzt
he/se/dat hett an­spitzt
wi hebbt an­spitzt
ji hebbt an­spitzt
se hebbt an­spitzt
Kunjunktiv:
ik spitz an
du spitzt an
he/se/dat spitz an
wi spit­zen an
ji spit­zen an
se spit­zen an
Imperativ:
spitz an!
spitzt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + spitzen