Utspraak op Platt: /tɔu̯kɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: to·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
As ik mi ne’e Schoh kofft heff, heff ik dat Pleegmiddel noch so tokregen.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Krieg de Döör to!
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik kunn de Döör nich tokriegen.
Synonyme:
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
add
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
to­krie­gen
PPP:
to­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg to
du krigg­st to
he/se/dat krigg­t to
wi kriegt to
ji kriegt to
se kriegt to
Vergangen Tiet:
ik kreeg to
du kreegst to
he/se/dat kreeg to
wi kre­gen to
ji kre­gen to
se kre­gen to
Perfekt:
ik heff to­kre­gen
du hest to­kre­gen
he/se/dat hett to­kre­gen
wi hebbt to­kre­gen
ji hebbt to­kre­gen
se hebbt to­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg to
du kreegst to
he/se/dat kreeg to
wi kre­gen to
ji kre­gen to
se kre­gen to
Imperativ:
krieg to!
kriegt to!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to + kriegen