Utspraak op Platt: /uːtsnakn̩/
Verb
Sülven: ut·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Laat em man eerst utsnacken.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­sna­cken
PPP:
ut­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack ut
du sna­ckst ut
he/se/dat sna­ckt ut
wi sna­ckt ut
ji sna­ckt ut
se sna­ckt ut
Vergangen Tiet:
ik snack ut
du sna­ckst ut
he/se/dat snack ut
wi sna­cken ut
ji sna­cken ut
se sna­cken ut
Perfekt:
ik heff ut­sna­ckt
du hest ut­sna­ckt
he/se/dat hett ut­sna­ckt
wi hebbt ut­sna­ckt
ji hebbt ut­sna­ckt
se hebbt ut­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack ut
du sna­ckst ut
he/se/dat snack ut
wi sna­cken ut
ji sna­cken ut
se sna­cken ut
Imperativ:
snack ut!
sna­ckt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + snacken