Utspraak op Platt: /spiːtən/
Verb
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
verdreten
düütsch:
verdrießen
wurmen
nedderlandsch:
verdrieten
engelsch:
spite
annoy
Bispelen:
Dat hett mi bannig spiet, dat he so wat seggt.
[2]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
spotten
düütsch:
spotten

Verbformen:

Infinitiv:
spieten
PPP:
spiet
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spiet
du spietst
he/se/dat spiet
wi spiet
ji spiet
se spiet
Vergangen Tiet:
ik spiet
du spietst
he/se/dat spiet
wi spieten
ji spieten
se spieten
Perfekt:
ik heff spiet
du hest spiet
he/se/dat hett spiet
wi hebbt spiet
ji hebbt spiet
se hebbt spiet
Kunjunktiv:
ik spiet
du spietst
he/se/dat spiet
wi spieten
ji spieten
se spieten
Imperativ:
spiet!
spiet!

Etymologie:

Woort afleidt von: Spiet
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.