Utspraak op Platt: /vakəlɛɪ̯/
Substantiv
Sülven: Wa·cke·lee
Kummt nich in’n Plural vör f de Wa­cke­lee
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Akt von dat Wackeln
düütsch:
Wackelei
engelsch:
shaking
jiggling
Bispelen:
Op son Schipp kriggt mi nüms rop! Bi de olle Wackelee warrt mi ganz kodderig tomoot.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wackeln + -ee
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.