Utspraak op Platt: /afvaɪ̯n/
Verb
Sülven: af·weihn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Snee is afweiht.

Verbformen:

Infinitiv:
af­weihn
PPP:
af­weiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik weih af
du weihst af
he/se/dat weiht af
wi weiht af
ji weiht af
se weiht af
Vergangen Tiet:
ik weih af
du weihst af
he/se/dat weih af
wi weihn af
ji weihn af
se weihn af
Perfekt:
ik bün af­weiht
du büst af­weiht
he/se/dat is af­weiht
wi sünd af­weiht
ji sünd af­weiht
se sünd af­weiht
Kunjunktiv:
ik weih af
du weihst af
he/se/dat weih af
wi weihn af
ji weihn af
se weihn af
Imperativ:
weih af!
weiht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + weihn