Utspraak op Platt: /afmøːy̯n/
Verb
Sülven: af·möhn
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­möhn
PPP:
af­möht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik möh af
du möhst af
he/se/dat möht af
wi möht af
ji möht af
se möht af
Vergangen Tiet:
ik möh af
du möhst af
he/se/dat möh af
wi möhn af
ji möhn af
se möhn af
Perfekt:
ik heff af­möht
du hest af­möht
he/se/dat hett af­möht
wi hebbt af­möht
ji hebbt af­möht
se hebbt af­möht
Kunjunktiv:
ik möh af
du möhst af
he/se/dat möh af
wi möhn af
ji möhn af
se möhn af
Imperativ:
möh af!
möht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + möhn