Utspraak op Platt: /afɾɛbəln/
Verb
Sülven: af·reb·beln
plattdüütsch:
Goorn afwinnen
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­reb­beln
PPP:
af­reb­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik reb­bel af
du reb­belst af
he/se/dat reb­belt af
wi reb­belt af
ji reb­belt af
se reb­belt af
Vergangen Tiet:
ik reb­bel af
du reb­belst af
he/se/dat reb­bel af
wi reb­beln af
ji reb­beln af
se reb­beln af
Perfekt:
ik heff af­reb­belt
du hest af­reb­belt
he/se/dat hett af­reb­belt
wi hebbt af­reb­belt
ji hebbt af­reb­belt
se hebbt af­reb­belt
Kunjunktiv:
ik reb­bel af
du reb­belst af
he/se/dat reb­bel af
wi reb­beln af
ji reb­beln af
se reb­beln af
Imperativ:
reb­bel af!
reb­belt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + rebbeln