Utspraak op Platt: /knɪkɐn/
Verb
Sülven: kni·ckern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
kni­ckern
PPP:
kni­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kni­cker
du kni­ckerst
he/se/dat kni­ckert
wi kni­ckert
ji kni­ckert
se kni­ckert
Vergangen Tiet:
ik kni­cker
du kni­ckerst
he/se/dat kni­cker
wi kni­ckern
ji kni­ckern
se kni­ckern
Perfekt:
ik heff kni­ckert
du hest kni­ckert
he/se/dat hett kni­ckert
wi hebbt kni­ckert
ji hebbt kni­ckert
se hebbt kni­ckert
Kunjunktiv:
ik kni­cker
du kni­ckerst
he/se/dat kni­cker
wi kni­ckern
ji kni­ckern
se kni­ckern
Imperativ:
kni­cker!
kni­ckert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Knicker