Utspraak op Platt: /afɛʃɐn/
Verb
Sülven: af·e·schern
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­e­schern
PPP:
af­e­schert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik e­scher af
du e­scherst af
he/se/dat e­schert af
wi e­schert af
ji e­schert af
se e­schert af
Vergangen Tiet:
ik e­scher af
du e­scherst af
he/se/dat e­scher af
wi e­schern af
ji e­schern af
se e­schern af
Perfekt:
ik heff af­e­schert
du hest af­e­schert
he/se/dat hett af­e­schert
wi hebbt af­e­schert
ji hebbt af­e­schert
se hebbt af­e­schert
Kunjunktiv:
ik e­scher af
du e­scherst af
he/se/dat e­scher af
wi e­schern af
ji e­schern af
se e­schern af
Imperativ:
e­scher af!
e­schert af!

Etymologie:

Woort afleidt von: af