werkwoord
Afbreking: af·pla·cken
[1]
perifere woordenschat
sik ~
Nedersaksisch:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­pla­cken
voltooid deelwoord:
af­pla­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik plack af
du pla­ckst af
he/se/dat pla­ckt af
wi pla­ckt af
ji pla­ckt af
se pla­ckt af
verleden:
ik plack af
du pla­ckst af
he/se/dat plack af
wi pla­cken af
ji pla­cken af
se pla­cken af
voltooid:
ik heff af­pla­ckt
du hest af­pla­ckt
he/se/dat hett af­pla­ckt
wi hebbt af­pla­ckt
ji hebbt af­pla­ckt
se hebbt af­pla­ckt
conjunctief:
ik plack af
du pla­ckst af
he/se/dat plack af
wi pla­cken af
ji pla­cken af
se pla­cken af
imperatief:
plack af!
pla­ckt af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + placken