Aussprache op Platt: /afplakn̩/
Verb
Silbentrennung: af·pla·cken
[1]
Randwortschatz
sik ~
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­pla­cken
Partizip Perfekt:
af­pla­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik plack af
du pla­ckst af
he/se/dat pla­ckt af
wi pla­ckt af
ji pla­ckt af
se pla­ckt af
Imperfekt:
ik plack af
du pla­ckst af
he/se/dat plack af
wi pla­cken af
ji pla­cken af
se pla­cken af
Perfekt:
ik heff af­pla­ckt
du hest af­pla­ckt
he/se/dat hett af­pla­ckt
wi hebbt af­pla­ckt
ji hebbt af­pla­ckt
se hebbt af­pla­ckt
Konjunktiv:
ik plack af
du pla­ckst af
he/se/dat plack af
wi pla­cken af
ji pla­cken af
se pla­cken af
Imperativ:
plack af!
pla­ckt af!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: af + placken