Uitspraak in het Plat: /ʃʊmpəln/
werkwoord
Afbreking: schum·peln
[1]
perifere woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
schum­peln
voltooid deelwoord:
schum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik schum­pel
du schum­pelst
he/se/dat schum­pelt
wi schum­pelt
ji schum­pelt
se schum­pelt
verleden:
ik schum­pel
du schum­pelst
he/se/dat schum­pel
wi schum­peln
ji schum­peln
se schum­peln
voltooid:
ik heff schum­pelt
du hest schum­pelt
he/se/dat hett schum­pelt
wi hebbt schum­pelt
ji hebbt schum­pelt
se hebbt schum­pelt
conjunctief:
ik schum­pel
du schum­pelst
he/se/dat schum­pel
wi schum­peln
ji schum­peln
se schum­peln
imperatief:
schum­pel!
schum­pelt!