werkwoord
Afbreking: af·bot·tern
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­bot­tern
voltooid deelwoord:
af­bot­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bot­ter af
du bot­terst af
he/se/dat bot­tert af
wi bot­tert af
ji bot­tert af
se bot­tert af
verleden:
ik bot­ter af
du bot­terst af
he/se/dat bot­ter af
wi bot­tern af
ji bot­tern af
se bot­tern af
voltooid:
ik heff af­bot­tert
du hest af­bot­tert
he/se/dat hett af­bot­tert
wi hebbt af­bot­tert
ji hebbt af­bot­tert
se hebbt af­bot­tert
conjunctief:
ik bot­ter af
du bot­terst af
he/se/dat bot­ter af
wi bot­tern af
ji bot­tern af
se bot­tern af
imperatief:
bot­ter af!
bot­tert af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + bottern