Utspraak op Platt: /afbɔtɐn/
Verb
Sülven: af·bot·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­bot­tern
PPP:
af­bot­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bot­ter af
du bot­terst af
he/se/dat bot­tert af
wi bot­tert af
ji bot­tert af
se bot­tert af
Vergangen Tiet:
ik bot­ter af
du bot­terst af
he/se/dat bot­ter af
wi bot­tern af
ji bot­tern af
se bot­tern af
Perfekt:
ik heff af­bot­tert
du hest af­bot­tert
he/se/dat hett af­bot­tert
wi hebbt af­bot­tert
ji hebbt af­bot­tert
se hebbt af­bot­tert
Kunjunktiv:
ik bot­ter af
du bot­terst af
he/se/dat bot­ter af
wi bot­tern af
ji bot­tern af
se bot­tern af
Imperativ:
bot­ter af!
bot­tert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + bottern