werkwoord
Afbreking: an·schal·men
[1]
perifere woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
an­schal­men
voltooid deelwoord:
an­schalmt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik schalm an
du schalmst an
he/se/dat schalmt an
wi schalmt an
ji schalmt an
se schalmt an
verleden:
ik schalm an
du schalmst an
he/se/dat schalm an
wi schal­men an
ji schal­men an
se schal­men an
voltooid:
ik heff an­schalmt
du hest an­schalmt
he/se/dat hett an­schalmt
wi hebbt an­schalmt
ji hebbt an­schalmt
se hebbt an­schalmt
conjunctief:
ik schalm an
du schalmst an
he/se/dat schalm an
wi schal­men an
ji schal­men an
se schal­men an
imperatief:
schalm an!
schalmt an!

Etymologie:

Woord afgeleid van: an