Nederlands:
Engels:
Duits:
Werkwoordvormen:
infinitief:
büngeln
voltooid deelwoord:
büngelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik büngel
du büngelst
he/se/dat büngelt
wi büngelt
ji büngelt
se büngelt
verleden:
ik büngel
du büngelst
he/se/dat büngel
wi büngeln
ji büngeln
se büngeln
voltooid:
ik heff büngelt
du hest büngelt
he/se/dat hett büngelt
wi hebbt büngelt
ji hebbt büngelt
se hebbt büngelt
conjunctief:
ik büngel
du büngelst
he/se/dat büngel
wi büngeln
ji büngeln
se büngeln
imperatief:
büngel!
büngelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: Büngel